[et_pb_section bb_built=“1″][et_pb_row][et_pb_column type=“3_4″][et_pb_text background_layout=“light“ use_border_color=“off“ background_position=“top_left“ background_repeat=“repeat“ background_size=“initial“ _builder_version=“3.0.105″]

Historia Zámeckiegu dvoru Černousy

Pałac z dużym dworem gospodarczym i budynkiem Filipa Josefa Clam-Gallasa pełnił rolę siedziby północnej administracji państwa frydlandzkiego. Właściciele przebywali tam tylko krótkotrwale i sporadycznie, ostatnio w 1838 roku. Od 1886 roku do II. Wojny Światowej Niemieckie Towarzystwo Górskie organizowało tutaj obozy rekreacyjne dla chłopców.

Po wojnie, od 1945 roku pałac wraz z dworem był zarządzany przez administrację państwową, co doprowadziło do jego wyburzenia w 1984 roku. Pozostałe budynki popadły w ruinę. Wszystko pomimo tego, że kompleks był od 1958 roku zabytkiem kultury materialnej. Niszczenie budynków kompleksu pałacowego trwało także po 1989 roku, ponieważ ówczesny właściciel nie był w stanie zapewnić niezbędnej rekonstrukcji. Firma FKP Frýdlant, s. r. o. kupiła kompleks od zadłużonego administratora we wrześniu 2009 roku i natychmiast rozpoczęła konieczne prace. Jeden z dwóch spichlerzy, które stanowiły najciekawsze architektonicznie obiekty kompleksu, został przebudowany na krytą ujeżdżalnię. W drugim spichlerzu powstała wielofunkcyjna sala rekreacyjna. Został on nawet uznany za zabytek roku 2015 w Województwie Libereckim. W byłej oborze założono stajnie i zapewniono infrastrukturę dla jeźdźców. Obecnie przebiega remont piwnic, w jednym z nich powstanie przytulna winiarnia. W miejscu niegdysiejszej budowy administracyjnej, której ze względu na wieloletnie niszczenie nie udało się już uratować, powstał pensjonat, który dzięki swojemu charakterowi komponuje się z koncepcją historycznego, zabytkowego kompleksu.

Historia gminy  Černousy

Najstarsza pisemna wzmianka o gminie pochodzi z roku 1385. Pojawia się w niej imię miejscowego szlachcica Heynecka z Černousów. Gmina była przez długie lata w posiadaniu różnych rodów wywodzących się z drobnej, wiejskiej szlachty. Pojawili się tutaj: Rackwitzowie, Kottwitzowie, Gersdorfowie, Miltitzowie i Shweinichenowie. W latach 1663–1664 majątek odkupili Gallasowie. W tym okresie, po wojnie trzydziestoletniej, która bardzo dotkliwie doświadczyła ziemie czeskie, w gminie mieszkało zaledwie 39 osób. Ogromną katastrofą dla Černousów był pożar w 1671 roku oraz akcje kontrreformacyjne z 1677 roku, kiedy misjonarze i mieszkający tutaj żołnierze wtrącili wieśniaków do więzienia. Mieszkańcy wówczas pozornie przyjęli wiarę katolicką, ale po ośmiu dniach uciekli do niedalekiego miasteczka Lužice.

Pomimo wspomnianych trudności gmina sie odrodziła. W 1790 roku były w niej 32 siedliska, których mieszkańcy pracowali przede wszystkim na dworze u Clam-Gallasów.  Černousy były przez cały czas w cieniu pobliskiej gminy Ves, nie miały nawet własnego kościoła ani szkoły. Sytuacja zmieniła się dopiero w ostatniej ćwierci XIX. wieku, kiedy po otwarciu połączenia kolejowego łączącego Frýdlant i Zhořelec Černousy stały się ostatnią stacją na czeskiej stronie, a co za tym idzie ważnym węzłem transportowym dla całej okolicy. Dzięki możliwościom przewozowym rozwinął się tutaj także przemysł drzewny. Transport międzynarodowy osiągnął rozkwit w 1950 roku. W tym okresie pociągi międzynarodowe kursowały tą trasą niemal co 2 godziny. 1 września 1990 roku  Černousy odzyskały niezależność po dziesięcioletnim połączeniu z  Višňową, osady Ves i Boleslav pozostały ich częścią.

Historia

[RPP id=2119]

[/et_pb_text][/et_pb_column][et_pb_column type=“1_4″][et_pb_sidebar orientation=“right“ area=“sidebar-1″ background_layout=“light“ remove_border=“off“ header_font=“|on|||“ body_font=“|on|||“ show_border=“on“]

[/et_pb_sidebar][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]